„Inspirujące opowiadania” Ebook [PDF, ePUB, MOBI]

Jestem po lekturze "Inspirujących Opowiadań". Zaledwie godzinę zajęła mi ta lektura i wyciągnęłam z niej sporo wniosków. Tekst jest cudowny, ciekawy, interesujący i poruszający. Myślę, że każdy może tu odnaleźć siebie i przy okazji coś poprawić w swoim życiu. 
Gorąco polecam:)
Ela Jachacy

„Inspirujące opowiadania” – recenzja

Opublikowano: 2020-07-06

Biznes bez emocji – chłodne kalkulacje, czysty profesjonalizm, skupianie się na pomnażaniu zysków i ciągłym parciu do przodu. Wydawałoby się, że w tym opisie nie ma nic wyjątkowego. Rzeczywistość, z jaką wielu z nas spotyka się niemalże każdego dnia. Czy taki przepis na sukces na pewno nie ma w sobie żadnych wad? Na samym początku muszę się do czegoś przyznać. Książka Ireneusza Gralika pod tytułem „Inspirujące opowiadania” nie wzbudzała mojego zachwytu. Byłam przekonana, że mam do czynienia z kolejną nudnawą publikacją, która nie dość, że nie wniesie wiele nowego do mojego życia, to jeszcze zmarnuję na nią swój cenny czas. Nic bardziej mylnego! Moje wyobrażenia i przedwczesne sądy musiałam szybko wyrzucić do kosza – książka już od pierwszej strony zaskoczyła mnie (jak najbardziej pozytywnie!), rozbudzając moją czytelniczą ciekawość i zmuszając do nieszablonowego myślenia (co kocham najbardziej). „Inspirujące opowiadania” z pewnością zasługują na takie właśnie miano – pokazują zupełnie inną stronę biznesu, taką, którą często – mniej lub bardziej świadomie – po prostu pomijamy. Tymczasem prawdziwe oblicze naszego życia zawodowego i osobistego (moim zdaniem wiedzę nabytą dzięki książce możemy zastosować nie tylko w kontekście kontaktów biznesowych, ale w każdej innej dziedzinie życia) jest o wiele bardziej złożone niż nam się wydaje. Budowanie relacji z klientem, pracownikami, wspólnikami wydaje się być wprawdzie trudną sztuką komunikacji, jednak nie wiążemy jej raczej z emocjami czy uczuciami. Wręcz przeciwnie – cenimy sobie chłodne podejście, umiejętność panowania nad sobą, niewchodzenie w bliższe relacje. Sami siebie ogałacamy z tego, co tak naprawdę jest najważniejsze i co daje nam szansę na lepszy kontakt nie tylko z innymi, ale też z nami samymi. Zderzenie bezdusznego świata biznesu z tą cieplejszą, emocjonalną częścią naszej rzeczywistości sprawia, że odkrywamy zupełnie nowy wymiar naszego życia. Zamiast wciąż uciekać od emocji, zatrzymujemy się, przyglądamy się im, zadając sobie mnóstwo pytań o nasze relacje, podejmowane decyzje, nasze podejście do świata. Nauka w formie opowiadań, które poruszają najczulsze struny serca, jest moim zdaniem najlepszą z możliwych. Tu już nie ma suchych informacji – są wskazówki, które zostaną w nas na długo, popychając nas w stronę lepszego, bogatszego życia – tak zawodowego, jak i osobistego.   Katarzyna Kubiak (katarzyna.kubiak@dlalejdis.pl) http://dlalejdis.pl/artykuly/inspirujace_opowiadania_recenzja  

Irku, Po przeczytaniu twoich opowieści, jestem pełna podziwu dla twoich umiejętności pisarskich i sposobu przedstawienia sytuacji i historii z życia, które dają nam czytelnikom dużo do myślenia. Pokazujesz w nich, jak krótkowzroczni jesteśmy i jak nasze Ego w nas żyje a nawet przejmuje kontrolę nad naszym życiem, jeśli tyko damy mu przestrzeń. Jak bardzo jesteśmy uwikłani w mechanizmy, sposoby myślenia lub bezmyślności, należące do innych np. rodziców, dziadków, i telewizyjnych seriali … jak łatwo kopiować innych a nie starać się pomyśleć, jak chcemy żyć i co dla Nas jest ważne….. (więcej…)

„Relacjebuk” to świetny tekst o podstawach działania w jakimkolwiek biznesie. Autor zwraca uwagę na to, co jest najbardziej istotne, aby osiągnąć sukces w sprzedaży. Ten ebuk jest dla każdego, kto tylko coś sprzedaje, czy to swoje usługi czy produkty. Polecam.

„Matka i córka” to wciągająca opowieść o relacjach między matką, córką i jeszcze kimś, kto pojawił się na ich drodze. Opowieść o tym, że często niektóre sytuacje sprawiają, że zatracamy to co najważniejsze dla nas. Później, z perspektywy czasu żałujemy, że tacy byliśmy zawzięci na niszczenie relacji z najbliższymi… Polecam, tą wciągającą obserwację.

„Jak większość pisarzy przekazuje emocje w swoich powieściach, dramatach ogólnie w publikacjach, to Ty Irku stworzyłeś tomik, gdzie zabrałeś mnie w świat swoich bohaterów, ich emocji, tęsknot i nie bójmy się powiedzieć, trudnych wyborów. Dałam się porwać. Jak Alicja w Krainie Czarów, wpadłam w norę i uczestniczyłam w tej bajce, która gdzieś tam naprawdę, się rozgrywa. Wartości ludzkie? Wybaczenie krzyczy aż. Tę wartość matka Marii miała do przerobienia. Okazanie w końcu uczucia miłości również, jak nie do własnego dziecka czyli Marii, to w końcu do wnuka. Nie zrobiła tego i dusza cierpi, a ciało umiera.”

„Po raz kolejny zanurzyłam się w magii subtelnego potoku słów. Nie tylko kobiety, ale wierzę, że i płeć „brzydka”, doceni kunszt pisarski naszego kolegi, Irka. „Dziewczyna i rysownik”, tak dobrze znany niektórym scenariusz, uzmysławia, a wręcz w epilogu „podaje na tacy”, sekret, który tkwi w każdym człowieku. Wiara, a co za tym idzie, Miłość do samego siebie, bezwarunkowa, czyni z Nas w pełni spełnionymi istotami. Taki jest przekaz tej krótkiej historii – dla niektórych cel ich życia. Zachęcam do lektury.”

Stało się. I dzięki Bogu. Przed chwilą na spokojnie, bez pośpiechu otworzyłam Autobuka cz.1, którego już wcześniej przeczytałam. Drugi raz po przeczytaniu, dostałam myślą w łeb. Taki niewielki wstrząs. To ja, jestem tym gościem,który wychodzi z siebie, bo jego „niunia” (w moim przypadku mieszkanie), została w taki sposób sprofanowana, ubrudzona, zalana, zainfekowana wirusem brudu. Szybko klap, klap, klap w moim przypadku, w paputkach ze szmatką wytrzeć, aby zaraza w postaci jakiś paprochów, plamy nie wsiąkła irracjonalnie w cokolwiek, na czym jest i nie rozprzestrzeniła się, a co gorsza, żeby jej nie przeoczyć, bo to grozi, …, no i właśnie czym to grozi? Utratą kontroli! (więcej…)

„Dziewczyna i rysownik” to wciągająca opowieść o relacji między kobietą a mężczyzną, który żyje w swoim zabawowym świecie… Autor świetnie pokazuje jak świat iluzji czasami jest dla nas ważniejszy niż świat, w którym budujemy prawdziwe relacje. Polecam.

Ireneuszu, przeczytałem przesłane materiały. Muszę stwierdzić jedno – mam bardzo mieszane uczucia. Już wyjaśniam co mam na myśli pisząc „mieszane”. Otóż mieszane – nie dlatego, że nie wiem co powiedzieć, ale mieszane ponieważ miałem czasami wrażenie, że czytam zupełnie innych autorów. Raz satyryka szydzącego z „męskiego podejścia” do swoich samochodów, raz dramaturga opisującego konflikt matki i córki, a innym razem świetnego autora romansu dziewczyny i rysownika. Faktem jest, że wszystko zawsze kończy się refleksją nad samym sobą i własnym podejściem do otaczającego świata, wagą własnych decyzji na to co przeżywamy i co się dzieje wokół nas. (więcej…)

Znam Irka blisko 8 lat i myślę, że dość dobrze go rozumiem i to co chce przekazać. Większość moich doświadczeń z nim związanych to są rozmowy, które z roku na rok są coraz głębsze i bardziej interesujące, a dla mnie rozwijające i zmuszające do myślenia, a przede wszystkim działania. Chciałbym natomiast wyrazić swoją opinię o jego słowie pisanym, z którym miałem okazję się zapoznać ostatnimi czasy. To co jest charakterystyczne, to przede wszystkim bezpośredniość i prostota, które bez zbędnych epitetów niosą przekaz i energię, którymi Irek chce się podzielić. (więcej…)

Pieniądze to nie wszystko a biznes wcale nie musi odczłowieczać. Do takiego przemyślenia doszedłem po przeczytaniu. Robiąc biznes powinniśmy też znaleźć czas na naszych bliskich, być empatycznymi, dostrzegać emocje naszych bliskich, pielęgnować cenny dar miłości. Warto przeczytać i zastanowić się: „a jaka/jaki ja jestem ???”

Bardzo dowcipny przekaz, o poważnym temacie. Autor uświadamia nam, że tak naprawdę „zwykły kawałek blachy” cenimy bardziej niż własne zdrowie i życie. Daje do myślenia.

Ten e-book jest tak naprawdę dla każdego kto chce mieć dobre relacje i nnymi ludzmi . Lektura obowiązkowa dla agentów ubezpieczeniowych, sprzedawców, biznesmenów. Irek podaje bardzo ważne niuanse związane z budową relacji.Robi to w sposób lekki, ciekawy i przyjemny. Kiedy przeczytałem go do końca poczułem niedosyt.